ruina

ruina I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. ruinanie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'coś zniszczonego, rozpadającego się, zdewastowanego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieszkanie zastępcze okazało się ruiną. Tej ruiny nie warto remontować. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o człowieku wycieńczonym, chorym; też: o człowieku rozbitym psychicznie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z człowieka pozostała ruina. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}ruina II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc ruinanie, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'położenie, w jakim znajduje się ktoś lub coś z powodu upadku, zniszczenia lub zaniedbania; upadłość czegoś; krach majątkowy, finansowy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ruina firmy, zakładu. Majątek rodzinny popadał w ruinę. Zastano zabytkowe budowle w ruinie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zły stan psychiczny lub fizyczny człowieka spowodowany ciężką chorobą, nadużywaniem alkoholu, narkotyków lub przeżyciem silnego stresu psychicznego; ogólne wyniszczenie, zaniedbanie organizmu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ruina psychiczna. <łac.> {{/stl_10}}